Bugün güzel bir gün oldu:) Farklıydı, belki de çok sıradan. Çok hızlıydı belki de çok yavaş. Kulağımda Sertap Erener'den Bahçede, kendi hayatımı seyre daldım adeta. Çok acıklı bir durum yok, umudu barındırıyor kendi içinde. Dolunay gökte, yakamoz vurmui dibe, ateş böceklerini seyre daldım.. tam bu sözler kulağımda, hafiften damara kayma isteği ve sonra bir bai sallamayla sonuclanan dinginlik.Müziğin yükselmesiyle ruhum da yükseliverdi. Şaha kalktı isyanla, ama bir anda müzik düştü ben de en son dingin halimle devam edeyim dedim.
DİNGİN ve UYUMLU.
Ve sonrasında başlayan derinden ispanyol müziğiyle ruhum keyfe başladı. Her sey geçer canım dercesine. Bu hayatta geçmeyecek, aydnlanmayacak hava yok der gibi. Kimse ebedi karanlıga düştüm diye düşünmesin der gibi. Arkasından gelen HERO da baya ironik oldu hani
- I can be you herooo babe - I'll standy by you foreveeeer- You can take my breath away -
I can remember when we walk togetheeeer..aman Allahım daha manidar bir giriş olamazdı. Sadece mutlu olmak istediğime karar verdim. Kendime sarılıp ilerlemem lazım... İsteklerime, önceliklerime... man without love... çok acıtıcı değil ama gercek de değil.
Çoktandır beşlemece yapmıyormusum. Hani sarkıları hayatla bagadastırarark yorumlamaca. Gercekten içimi dökerken müzikle olması daha rahatlatıcı. Yalnız değilsin, diye fısıldama adeta. Hatta gizli duygularının haykırılması da olumlu bir yanı olsa gerek. Veeeeeeeeee yüksel alçal dıdıdımmmm!
iYİ GECELER derken dıdıdm dıdı dıdım kemanla uğurlanmak da güzel.